Międzynarodowa Federacja Wioślarska (FISA) wybrała Weronikę Deresz "Sportowcem Miesiąca". Zawodniczkę kategorii lekkiej doceniono za znakomite występy w dwójce podwójnej w III Pucharze Świata (złoty medal) oraz podczas Mistrzostw Europy (srebro).

"2018 to kapitalny rok dla Weroniki Deresz, która zdążyła zgarnąć złoto wśród dwójek podwójnych kategorii lekkiej podczas III Pucharu Świata w Lucernie i srebro podczas Mistrzostw Europy. 32-latka może się także pochwalić sukcesami na innym polu - wystąpiła w popularnym programie telewizyjnym" - napisano na stronie World Rowing. Poniżej przetłumaczone fragmenty rozmowy, którą w oryginale w całości można znaleźć pod tym adresem..

World Rowing: Gratulujemy świetnych wyników w tym sezonie! Jaki masz kolejny cel w bliższej i dalszej perspektywie?
Weronika Deresz: Największym celem na ten sezon są wrześniowe Mistrzostwa Świata w Płowdiwie. W dłuższej perspektywie to oczywiście medal podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio. Każdego dnia wstaję i myślę co mogę zrobić, by przybliżyć się do spełnienia moich marzeń.

Fot. J. Kowacic

World Rowing: Wiosłujesz na najwyższym poziomie już ponad 10 lat. Jak zmieniłaś się w tym czasie? Jak zmienił się sam sport?
Weronika Deresz: Kiedy zaczynałam trenować 20 lat temu, to na samym początku korzystałam z drewnianych wioseł i łódek. Teraz sprzęt stoi na najwyższym poziomie. Wiele detali ma dziś wpływ na końcowy rezultat. Wioślarstwo zdominowało większą część mojego życia - dorastałam razem z tym sportem. Nauczył mnie lepszej organizacji, cierpliwości oraz znaczenia pracy zespołowej.

World Rowing: Z którego startu jesteś szczególnie dumna?
Weronika Deresz: Byłam przeszczęśliwa, gdy wywalczyłam mój pierwszy złoty medal podczas Młodzieżowych Mistrzostw Świata. Tamtego dnia naprawdę zaczęłam myśleć, że wioślarstwo może zostać moim sposobem na życie.

World Rowing: Który start lub wynik był szczególnie ciężki?
Weronika Deresz: W każdym wyścigu najtrudniejsze jest pierwsze 2000 metrów. Żartuję! Tak na poważnie, to najciężej było w półfinale Igrzysk Olimpijskich w Rio. Do finału zabrakło nam jednej sekundy i byłam wtedy strasznie rozczarowana. W tamtym momencie dobiegł końca naprawdę piękny sen.

Fot. J. Kowacic

World Rowing: Odniosłaś sukces także w jednym z teleturniejów w Polsce - opowiesz nam więcej o tym doświadczeniu?
Weronika Deresz: W poprzednim roku brałam udział w "Milionerach" i opuściłam studio z ładną kwotą. Uwielbiam ten program i zawsze chciałam spróbować w nim swoich sił. To było naprawdę stresujące doświadczenie, ale koniec końców bardzo się nim cieszyłam. Mogłam poznać od kuchni kulisy naprawdę dużego programu telewizyjnego.

World Rowing: Jak porównałabyś stres związany z udziałem w teleturnieju ze stresem związanym z udziałem w zawodach wioślarskich?
Weronika Deresz: Stres, który odczuwam stojąc na starcie, to kompletnie coś innego. Kiedy mam zacząć bieg czuję się pewna własnych umiejętności. Wiem, że pracowałam ciężko na treningu i po prostu jestem przygotowana do tego co ma nastąpić. Podczas "Milionerów" byłam strasznie zestresowana, bo nigdy nie wiesz jakie może być następne pytanie. Gdy do tego dodasz, że będą oglądać to miliony widzów, to obawa, że palniesz coś głupiego i się skompromitujesz jest chwilami przerażająca.

World Rowing: Jaka jest twoja ulubiona część treningu?
Weronika Deresz: Uwielbiam jeździć na nartach podczas zimowych przygotowań. Oprócz tego lubię trenować szybkość na krótkich odcinkach przy wysokim tempie.

Fot. Weronika Deresz

World Rowing: Których sportowców najbardziej podziwiasz?
Weronika Deresz: Bardzo doceniam Roberta Karasia - obecnego mistrza mistrza świata i rekordzistę świata w potrójnym Ironmanie (11,4 km pływania, 540 km na rowerze i 126,6 km biegania). Wyobrażacie sobie coś takiego? Ten gość musi być stworzony ze stali!

World Rowing: Czym zajmujesz się gdy nie wiosłujesz?
Weronika Deresz: W wolnym czasie uwielbiam podróżować. Niedawno byłam w Nepalu - dotarłam do bazy pod Mount Everestem, potem do Gokyo Ri przez Cho La Pass. Gdy jestem w wysokich górach i otacza mnie to surowe piękno i majestat natury, to czuję się naprawdę magicznie.