Gwiazdy polskiego wioślarstwa - Maria Springwald

Maria Springwald jest kolejną zawodniczką przedstawianą w cyklu Gwiazd Polskiego Wioślarstwa. Maria była członkinią czwórki podwójnej, która w ubiegłorocznych Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro zdobyła dla naszego wioślarstwa (licząc chronologiczne) trzeci kobiecy medal olimpijski po dwójce bez sterniczki (Cz. Kościańska – M. Dłużewska) z 1980 roku i dwójce podwójnej (J. Michalska – M. Fularczyk) z 2012 roku. Kto poznał bliżej tą zawodniczkę może pomyśleć, że nieprzypadkowo jest prezentowana jako ostatnia z sześciu medalistek z Rio, gdyż to może być odzwierciedleniem jej sposobu bycia. Cicha, skromna, nie wpychająca się, jak to się zwykło mówić „na afisze”, ale za to pracowita i konsekwentna. Nawet kiedy została poproszona o odpowiedź na kilka tradycyjnych pytań pod kątem niniejszego materiału, odczuwało się z jej strony pewne zażenowanie.

Maria Springwald jest obecnie najlepszą zawodniczką „krótkowiosłową” w Polsce. Udowodniła to w tym roku kilkakrotnie, wygrywając bezapelacyjnie rywalizację w jedynkach podczas Wiosennych Regat Kontrolnych w końcu kwietnia w Poznaniu i w tegorocznych Mistrzostwach Polski Seniorów na początku czerwca.

A przecież do wioślarstwa trafiła zupełnie przypadkiem. W 2003 roku w ramach lekcji wychowania fizycznego nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 4 im. Romualda Traugutta w Krakowie – Pani Anna Król zabrała piątą klasę, w tym dwunastoletnią Marysię, na przystań wioślarską AZS AWF w Krakowie. Na przystani jak wspomina Maria Springwald …bardzo młoda, sympatyczna trenerka Iwona Wójcik-Pietruszka pokazała nam czym jest wioślarstwo. Przeprowadziła krótkie zajęcia na ergometrze wioślarskim i zaimprowizowała pierwsze wyścigi na 500m. Po tej wizycie w klubie trenerka zaprosiła mnie i parę moich koleżanek na kolejne treningi. Przyszłam już następnego dnia i po paru miesiącach wystartowałam już na pierwszych zawodach dla młodzików w sztafetach na ergometrach w Warszawie, a trenerka Iwona Wójcik-Pietruszka pozostała jedyną moją trenerką klubową do dnia dzisiejszego. Z mojej klasy oprócz mnie zaczęły trenować jeszcze dwie koleżanki. Innym ten sport wydawał się zbyt ciężki i mieli też inne zainteresowania. Jednak po paru miesiącach już tylko ja przychodziłam na treningi do klubu…

Rodzice Marii pomimo, że obawiali się czy uda się jej pogodzić trenowanie ze szkołą, generalnie cieszyli się, że zaczęła uprawiać sport, gdyż pojawiały się problemy z kręgosłupem, a w ramach treningów co tydzień odbywały się zajęcia na basenie. Ostatecznie okazało się, że nie było najmniejszych problemów w szkole, a tata Marysi codziennie przyjeżdżał odebrać ją po treningu.

…Także większość nauczycieli, których spotkałam na swojej drodze rozumiało, że trenuję sport i mam jeszcze inne obowiązki oprócz szkoły. Nie miałam większych problemów w szkole i rzadko miewałam z tego powodu zaległości. Nauczyciele nie traktowali mojego sportu jako czegoś nadzwyczajnego, ale po prostu jak hobby. Również na studiach wykładowcy byli wyrozumiali i w razie potrzeby szli na rękę. Pisałam wiele razy indywidualnie kolokwia zaliczeniowe i zdawałam indywidualnie egzaminy…

Dla Marii Springwald jak twierdzi wszystkie pierwsze sukcesy są najważniejsze. Na pierwszych swoich Mistrzostwach Polski Młodzików od razu zdobyła złoty medal w czwórce podwójnej ze sterniczką. Ten medal po pół roku trenowania sprawił, że już wtedy nie dopuszczała nawet myśli o możliwości aby zrezygnować z wioślarstwa. Potem były kolejne sukcesy krajowe, głównie w dwójce bez sterniczki ze swoją partnerką i przyjaciółką - Jolą Jazgar. We dwie startowały w reprezentacjach juniorek w regatach międzynarodowych juniorów Coupe de la Jeunesse i Baltic Cup, gdzie również zdobywały kolejne medale.

Jednak w drugim roku startów w grupie juniorek przyszło pierwsze rozczarowanie …Nie dostałyśmy się do reprezentacji przez słaby początek sezonu. Było to dla nas ciężkie przeżycie, gdyż w roku poprzednim jeździłyśmy już przecież na międzynarodowe zawody. Na szczęście trenowałam w klubie, gdzie poznałam wiele nowych koleżanek i kolegów, a rodzinna atmosfera na treningach i poza nimi sprawiała, że przebywaliśmy razem dużo czasu. Spędzanie w ten sposób czasu z przyjaciółmi utrzymało mnie wtedy z pewnością w treningu. Dalej kiedy osiągnełam wiek młodzieżowy zaczęłam pływać na jedynce i nie do końca podobało mi się pływanie samej. Zaczęłam też ścigać się z zawodniczkami starszymi o cztery lata, z którymi rywalizacja była o wiele trudniejsza. Potem zaczęłam studia, które wymagały także więcej czasu niż wcześniej szkoła podstawowa czy średnia. Na szczęście trenerka, rodzice i najbliżsi wspierali mnie i motywowali do dalszych treningów. W trzecim roku startów w grupie młodzieżowej zakwalifikowałam się wreszcie do reprezentacji młodzieżowej i wystartowałam w czwórce podwójnej na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Trokach…

Niestety w 2012 roku w Trokach Polki zajęły czwarte miejsce, a brązowy medal straciły dosłownie na ostatnich metrach. Co ciekawe, że w składzie polskiej czwórki podwójnej kobiet w tamtych mistrzostwach wiosłowały aż trzy zawodniczki, które w Rio de Janeiro zdobyły w tej samej konkurencji brązowy medal – Maria Springwald, Agnieszka Kobus i Monika Ciaciuch, a w osadach Australii, Niemiec i Nowej Zelandii wiosłowało łącznie sześć póżniejszych uczestniczek Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro w swoich reprezentacjach, ale żadna z nich nie zdobyła medalu, a tylko jedna była w finale. Stąd jeszcze raz potwierdziło się, że wioślarstwo to sport dla osób cierpliwych i wytrwałych, bo po czterech latach osada niemal w tym samym zestawieniu, ale już na najważniejszej światowej imprezie każdego czterolecia – Igrzyskach Olimpijskich zdobyła brązowy medal.

Jako najważniejsze sukcesy w życiu Maria bez zastanowienia wymienia oczywiście …zdobycie brązowego medalu Igrzysk Olimpijskich. Okazało się, że wszystkie dążyłyśmy do tego samego celu. Nie przez rok od zdobycia kwalifikacji olimpijskich, ale odkąd trenowałyśmy, choć nieświadomie każda z osobna. Poprzeczka podnosiła się razem z osiąganymi sukcesami. Drugim moim ogromnym sukcesem, dzięki któremu mogę teraz swobodnie trenować jest ukończenie studiów. Wymagało to dobrej organizacji i zaliczania miesiąca studiów nieraz w trzy dni pobytu w domu…

Maria Springwald zdobyła dyplom Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Inżynierii Materiałowej w 2015 roku. Obecnie próbuje kontynuować drugie studia na wydziale Ochrony Środowiska Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale na razie wzięła dwuletni urlop. Dzięki temu w przerwie pomiędzy zgrupowaniami może skupić się na nadrabianiu zaległości towarzyskich i spędzaniu czasu z rodziną. Także na zgrupowaniach pomiędzy treningami może bezstresowo odpoczywać, poczytać książek czy pójść na spacer. Bo na zgrupowaniu głównymi punktami dnia są treningi, rano i po południu, potem oczywiście posiłki i odnowa biologiczna. Czasem spotkania i dyskusja z trenerem o technice i taktyce, reszta dnia to odpoczynek i relaks.

W trakcie zgrupowania marzy o powrocie do domu, aby spotkać się z najbliższymi przyjaciółmi i rodziną. Natomiast w domu dochodzi do tego wiele innych zajęć i obowiązków. Jak mówi …trzeba tak zaplanować dzień, aby zdążyć zrobić trening…

Gdyby nie trafiła do wioślarstwa twierdzi, że najprawdopodobniej próbowałaby swoich sił w koszykówce, w którą od dziecka grała w szkole, na podwórku przed domem i później na treningach.

Chce uprawiać wioślarstwo na najwyższym poziomie, bo jak twierdzi …Ambicja sprawia, że człowiek chce robić to co robi na najwyższym poziomie. Od dziecka byłam aktywna fizycznie, spędzałam wolny czas na powietrzu, brałam udział w zajęciach SKS w szkole, dlatego to właśnie sport jest tą dziedziną, w której dążę obecnie do najwyższych celów…

Dla Marii Springwald jednymi z najmniej przyjemnych treningów są treningi w okresie zimowym na nartach biegowych. Może dlatego, że …rzadko i niewiele razy miałam wcześniej okazję na nich jeździć, dlatego nie umiem i nie lubię. Nie przepadam również z treningami na ergometrze, a szczególnie tymi najdłuższymi, tlenowymi. Są one monotonne, jednak zdają sobie sprawę, że są niezbędne w przygotowaniach i dlatego je akceptuję…

Jako kolejny cel sportowy na najbliższy okres Maria stawia sobie medal Mistrzostw Świata Seniorów …którego jeszcze nie mam. Długoterminowym celem są Igrzyska Olimpijskie w Tokio. Jednak jest jeszcze dużo czasu i wiele się może wydarzyć…

…Dzięki wioślarstwu znalazłam wspaniałych przyjaciół, myślę, że na całe życie. Jestem bardziej otwarta na ludzi i stawiam czoło zadaniom i problemom, które spotykają mnie w życiu. Od dziecka musiałam umieć tak zorganizować czas, aby zdążyć się przygotować do szkoły i mieć czas na trening. Musiałam nauczyć się pracować systematycznie i dążyć do celu. Myślę, że w życiu po skończeniu trenowania przydadzą się te cechy…

Pozycję swoje osady w konkurencji międzynarodowej ocenia bardzo trafnie …Na Igrzyskach Olimpijskich zdobyłyśmy brązowy medal. Świadczy to o tym, że jesteśmy w czołówce czwórek podwójnych kobiet na świecie. Poziom osad jest jednak na tyle wyrównany, że ciężko przewidywać co się wydarzy w tym sezonie…

Na pytanie oceny popularności i pozycji wioślarstwa w naszym kraju odpowiada, że …Wioślarstwo jest sportem niszowym w Polsce. Trenowane może być tylko w miastach, gdzie jest dostęp do jeziora lub rzeki. Dlatego niewielu ludzi w Polsce trenuje wioślarstwo, a kibicują znajomi, rodzina i najwierniejsi kibice sportu. Jednak dzięki kolejnym medalom Igrzysk Olimpijskich popularność wioślarstwa się zwiększa, coraz mniej ludzi myli je z kajakarstwem i coraz więcej dzieci przychodzi zobaczyć czym jest wioślarstwo…

Młodym adeptom wioślarstwa zaczynającym dopiero swoją przygodę z tym sportem Maria chciałaby wprost przekazać …Bawcie się sportem, niech wioślarstwo sprawia Wam przyjemność. To piękny sport wśród pięknych widoków, przyrody i na świeżym powietrzu. Pamiętajcie o systematycznym przychodzeniu na treningi od najmłodszych lat. Jak się nauczycie tego w młodości, będzie Wam łatwiej w późniejszych latach…

Po skończeniu uprawiania wioślarstwa na światowym poziomie …Przede wszystkim dam sobie chwilę, nie wiem jeszcze jaką, na odpoczynek, wakacje i czas dla najbliższych, przyjaciół. Później, mam nadzieję, że w sposób prosty, znajdę pracę, może w zawodzie, choć może to być trudne. Zastanawiam się nad pracą trenerską, aby mieć jeszcze kontakt ze sportem, ale nie wiem czy się w tym sprawdzę…

Natomiast dziesięć lat później …Za 10 lat chciałabym prowadzić szczęśliwe życie, mieć pracę, która pozwoli mi żyć komfortowo, wspaniałego męża i dwójkę dzieci. Będę miała czas dla rodziny i aktualnych przyjaciół. Chciałabym dalej mieć kontakt z wioślarstwem i klubem, który jest moim drugim domem…

Osiągnięcia Marii Springwald
I miejsce w Regatach Nadziei Olimpijskich w dwójce bez sterniczki – Kruszwica 2007
III miejsce w Coupe de la Jeunesse w dwójce bez sterniczki – Cork 2008
I miejsce w Pucharze Bałtyku w dwójce bez sterniczki – Tampere 2008
IV miejsce w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w czwórce podwójnej – Troki 2012
II miejsce w Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w czwórce podwójnej – Linz 2013
V miejsce w Mistrzostwach Europy Seniorów w czwórce podwójnej – Sewilla 2013
III miejsce w Mistrzostwach Europy Seniorów w czwórce podwójnej – Belgrad 2014
VIII miejsce w Mistrzostwach Świata Seniorów w czwórce podwójnej – Amsterdam 2014
III miejsce w Mistrzostwach Europy Seniorów w czwórce podwójnej – Poznań 2015
IV miejsce w Mistrzostwach Świata Seniorów w czwórce podwójnej – Aiguebelette 2015
srebrny medal Mistrzostw Europy w czwórce podwójnej – Brandenburg 2016
brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w czwórce podwójnej – Rio de Janeiro 2016