21 maja br. zakończył się wieloetapowy system wioślarskich kwalifikacji do igrzysk olimpijskich i paralimpijskich w Paryżu. Polskie wiosła podczas tych najważniejszych sportowych imprez walczyć będą w trzech konkurencjach – dwójce podwójnej wagi lekkiej kobiet, czwórce podwójnej mężczyzn oraz PR2 Mix 2x.

Do zakończonych właśnie kwalifikacji, które w bieżącym roku odbyły się w Szeged oraz Lucernie, a poprzedzone były ubiegłorocznymi finałami Mistrzostw Świata Seniorów w Belgradzie, Polski Związek Towarzystw Wioślarskich zgłosił osady w dziewięciu konkurencjach: kobiecych i męskich jedynkach, dwójkach podwójnych ciężkich i lekkich, czwórkach długich, oraz czwórce podwójnej kobiet. Poza jedynkami, w których prawo startu w Paryżu uzyskiwały trzy pierwsze osady, w pozostałych konkurencjach kwalifikacje uzyskiwały jedynie dwie pierwsze osady regat w Lucernie. Jedynki i dwójki podwójne wagi lekkiej szanse na zdobycie olimpijskiego paszportu miały w obu w/w imprezach. 

Ostatecznie poszczególne osady plasowały się w tych zawodach następująco: 

LW 2x – 1 m. Szeged (kwalifikacja olimpijska)

W1x – 12 m (Lucerna), 5 m. (Szeged)

M1x – 8 m. (Lucerna), 11 m. (Szeged) 

LM 2x – 4 m. (Lucerna), 3 m. (Szeged)

Lucerna:

W 2x – 6 m. 

M 2x – poza finałem A 

W 4- –  4 m. 

M 4- – poza finałem A

W 4x –  5 m.

Z grona zgłoszonych osad swoją szansę już na Węgrzech wykorzystały Katarzyna Wełna i Martyna Radosz, potwierdzając, że w pełni zasługują na walkę o najważniejsze sportowe laury. Niezwykle blisko olimpijskiego awansu była też druga lekka osada – Jerzy Kowalski i Daniel Gałęza – której zabrakło naprawdę niewiele, aby cieszyć się z olimpijskiego awansu. 

fot. J. Kowacic

Wiele obiecywaliśmy sobie po starcie męskiej czwórki długiej, która w ostatnim czasie prezentowała się naprawdę obiecująco i połączenie doświadczenia mistrzów świata z 2019 roku i talentu Tomasza Lewickiego, który do osady dołączył w ostatnim czasie, dawało spore nadzieje na udaną walkę o Paryż. Niestety występ w Szwajcarii nie spełnił oczekiwań i z pewnością najbardziej rozczarowani są sami zainteresowani – trener i zawodnicy. 

Nasi przedstawiciele w konkurencji jedynek Wiktoria Kalinowska i Piotr Płomiński na Węgrzech startowali  z różnym szczęściem, chociaż w podsumowaniu należy zaznaczyć, że w konfrontacji z konkurencją z całego świata, podczas rywalizacji w Szwajcarii, obie osady ponownie zameldowały się w finale B, przy czym nasza zawodniczka z powodu kłopotów zdrowotnych zakończyła występ na 12. miejscu, zaś Piotr Płomiński po trzech dobrych biegach kwalifikacyjnych, w finale B także pokazał się z dobrej strony, zajmując ostatecznie ósme miejsce w końcowej kwalifikacji zawodów, do których zgłosiło się 30 zawodników.

Ze względu na system kwalifikacji do igrzysk olimpijskich, poza jedynkami, rozgrywano w Lucernie jedynie finały A.

Z tego powodu niesklasyfikowana została, podobnie jak czwórka bez sternika, nasza męska dwójka podwójna, której nie udało się w repasażu wywalczyć jednego z trzech miejsc premiowanych awansem do finału A. 

W finale dwójki podwójnej kobiet płynął nasz duet złożony z zawodniczek kategorii lekkiej – Zuzanny Jasińskiej i Jessiki Sobocińskiej, które do rywalizacji z zawodniczkami kategorii open przystępowały bez respektu, jednak po wywalczeniu prawa startu w finale A, przy panujących warunkach atmosferycznych, nie udało im się nawiązać równorzędnej walki i regaty zakończyły na szóstej pozycji. 

W zawodach finałowych kwalifikacji olimpijskich mieliśmy jeszcze dwie czwórki pań – podwójną i bez sterniczki, które w dużym finale znalazły się z urzędu, ze względu na liczbę sześciu zgłoszonych osad. Zajęte przez załogi miejsca – czwarte przez czwórkę długą i piąte przez czwórkę podwójną – są odzwierciedleniem obecnego poziomu polskiego kobiecego wioślarstwa w kategorii open. Poziom ten wynika z faktu, że obecnie w reprezentacji praktycznie wszystkie zawodniczki reprezentują młode pokolenie, a obecność w tej grupie jedynej utytułowanej Marty Wieliczko to potwierdza.

Może się wydawać, że zakwalifikowanie dwóch osad do igrzysk olimpijskich i kolejnej do igrzysk paralimpijskich to skromna reprezentacja, jednak należy te osiągnięcie postrzegać przez pryzmat obecnego potencjału polskiego wioślarstwa oraz coraz bardziej wymagających standardów kwalifikacji olimpijskich. Zmniejszanie przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski liczby startujących sportowców w wioślarstwie oraz coraz bardziej wyrównany poziom sportowy federacji narodowych bezpośrednio wpływa na zmniejszenie szans na uzyskanie kwalifikacji. 

Pozostają oczywiście federacje, które w liczbie zakwalifikowanych osad zachowują imponujące osiągnięcia, jednak są to tuzy wioślarskie, legitymujące się wielokrotnością naszego potencjału w każdym możliwym zakresie – liczby klubów, szkoleniowców, sprzętu, a przede wszystkim uczestniczących w szkoleniu zawodniczek i zawodników.

Dla PZTW najważniejszym zadaniem na najbliższe tygodnie to zapewnienie optymalnych warunków przygotowań dla naszych olimpijczyków, zaś na kolejne miesiące i lata dalsza praca nad optymalnym rozwojem naszej utalentowanej wioślarskiej młodzieży.

Od 24 maja w Lucernie rozpoczynają się zawody Pucharu Świata, w których swoją dyspozycję sprawdzi nasza czołowa osada – prowadzona przez Aleksandra Wojciechowskiego czwórka podwójna. 

Transmisja niedzielnych finałów w TVP Sport. 

Andrzej Krzepiński